Σήμερα ανοίγαμε μονοπάτι, όταν...

 Σήμερα το πρωί το ραντεβού μας με τα παιδιά μας, ηλικίας 15-18, ήταν στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού. Δυστυχώς, δεν ήταν όλα λόγω αυξημένων υποχρεώσεων... Μαζί με μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου και άλλους κατοίκους ξεκινήσαμε να καθαρίσουμε ένα από τα μονοπάτια που έχουμε ως στόχο να αναδείξουμε και να τα καταστήσουμε πλήρως προσβάσιμα στους επισκέπτες της Κέρκυρας.

Τα σχέδια αγαθά και οι προθέσεις καλές, αλλά άλλες οι βουλές του Κυρίου...

Μετά από μιάμιση περίπου ώρα πριονίσματος και κλαδέματος, και αφού είχαμε προχωρήσει μερικά μέτρα καθαρίζοντας, τα πριόνια, τα ψαλίδια και τα λοιπά εργαλεία μας έπαψαν να εργάζονται! Το χαλάζι και η βροχή έδωσαν στη δράση μας μία δόση περιπέτειας!

Αμέσως σκεφτήκαμε: εντάξει, ψυχραιμία, Πρόσκοποι είμαστε, κάτι θα σκεφτούμε για να προφυλαχτούμε. Ένα κλαδί με πυκνή φυλλωσιά έγινε το κατάλυμά μας για τα επόμενα 5-10 λεπτά της ώρας. Με κοινή απόφαση, και επειδή ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή, τρέξαμε μέχρι το αυτοκίνητο, το οποίο μας οδήγησε σε ένα ζεστό περιβάλλον!

Παρόλα αυτά, τέτοια απρόοπτα κάνουν τις στιγμές μας μοναδικές και αξέχαστες! 

Παιδιά σας ευχαριστώ που σήμερα είχα την ευκαιρία να βραχώ κι εγώ μαζί σας! Ήταν μια εμπειρία που θα έχω να λέω μετά από χρόνια!