Με την Κοινότητα στον Κάβο!
Πόσο καλά γνωρίζουμε "το σπίτι μας"; Εννοώ το νησί μας, τα χωριά του, τους ανθρώπους του... πόσο καλά κρύβει τα μυστικά του; Τελικά μάλλον δεν μας κρύβει τίποτα, εμείς δεν ψάχνουμε αρκετά...
Μια κυριακάτικη ηλιόλουστη ημέρα βρεθήκαμε με την Κοινότητα του Συστήματος στον Κάβο... όχι για τουρισμό... αυτή τη χρήση την αφήνουμε στους θερινούς επισκέπτες του, με την ευχή να ενδιαφερθούν και για την αθέατη όψη της περιοχής...
Λίγο πριν τις 11 π.μ. και βρισκόμαστε έξω από τη μάντρα της εκκλησίας του αγίου Προκοπίου. Ο παπά Σπύρος (Μοναστηριώτης) μας περίμενε μετά το τέλος της Λειτουργίας. Οι ανιχνευτές με το ερωτηματολόγιο στο χέρι για να διεξάγουν μια έρευνα με θέμα τις μνήμες από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου για τη συμμετοχή τους στην Πανελλήνια Ανιχνευτική Πολιτιστική Ενημέρωση που φέτος θα λάβει χώρα στη Χαλκίδα. Όμως, βρέθηκαν μπροστά σε μια έκπληξη! Δίπλωσαν το ερωτηματολόγιο και στάθηκαν να ακούνε την αφήγηση του παπά-Σπύρου. Τι να ρωτήσεις έναν ιερέα που έχει εντρυφήσει στην Ανίχνευση από τα παιδικά του χρόνια και η έρευνα είναι πλέον μέρος του γενετικού του υλικού; Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σταθείς και να ακούσεις... να μάθεις και να συγκρατήσεις, όσα περισσότερα μπορείς.
Ζωντανή αποκάλυψη η μαρτυρία του, ο ίδιος μας έδειξε με τον καλύτερο τρόπο, όχι μόνο τα εκθέματα που έχει συλλέξει με κόπο τόσα χρόνια (κατάλοιπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από τη Λευκίμμη, αλλά και αντικείμενα πολύ παλαιότερα), αλλά και ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να παύει ποτέ να ερευνά. Ο ίδιος, ως παιδί αναζητούσε με τους συνομηλίκους του τα παιχνίδια τους ανάμεσα στα συντρίμμια και στα κατάλοιπα του Πολέμου. Ως νέος, την τύχη της ζωής του στην Αθήνα και την Αμερική. Ως μεσήλικας και πρεσβύτης, την Ιστορία του τόπου του.
Με μεράκι, ο παπα Σπύρος έχει στήσει ένα μουσείο με εκθέματα που έχει συλλέξει "ιδίοις χερσίν" από τη γύρω περιοχή. Στρατιωτικά κράνη, όπλα, κάλυκες, συντρίμμια αμερικανικού πολεμικού αεροσκάφους, στρατιωτικό εξοπλισμό, φωτογραφίες της εποχής.
Ένας ιστοριοδίφης, ένας λάτρης του παρελθόντος, αλλά με ζωηρό πνεύμα που δεν παύει να εργάζεται.
Να είναι καλά!
Πάντως, εμείς σήμερα φύγαμε από τον Κάβο με μια σπιθαμή γνώσης παραπάνω! Και γι' αυτό, τον ευχαριστούμε και από αυτό το "βήμα".
