 |
| Τον κάονα τον ήξερα λευκό θαλασσοπούλι μέσ' στο γαλάζιο τ' ουρανού και στο γλαυκό του πόντου... |
Μαζί θα πορευτούμε για τα επόμενα χρόνια και ευελπιστώ να οδηγήσουμε τον Προσκοπισμό στη νότια Κέρκυρα λίγο πιο ψηλά.
Θα αναφερθώ σε αυτή τη θητεία με έναν ναυτοπροσκοπικό παραλληλισμό: η λέμβος για να κινηθεί μπροστά έχει ανάγκη από τον Κυβερνήτη. Και αυτός όμως μόνος του δεν μπορεί να κυβερνήσει και να οδηγήσει τη λέμβο σε υπήνεμο λιμάνι. Έχει ανάγκη από το πλήρωμα, τους ερέτες, οι οποίοι πρόθυμα κωπηλατούν και οδηγούν το πλοιάριο μπροστά. Έχει ανάγκη από ούριο άνεμο και τα επιμέρους ναυτικά όργανα.
Όλα αυτά είναι που μαζί κινούν το σκάφος, και όχι ένας άνθρωπος μόνος του. Σε αυτό το ταξίδι λοιπόν ας σχεδιάζουμε μαζί τις πορείες και τα ταξίδια μας. Με συλλογική δουλειά, το αποτέλεσμα θα είναι πάντοτε καλύτερο.
Σας ευχαριστώ,
Γιάννης Κηπουρός
"Κάονας"
